ŞİİR DİNLETİSİ SUNUSU

      - Şiir duygudur. Şiir anlatmaktır. şiir anlamaktır. Şiir hissetmektir. Şiir paylaşmaktır. Şiir sonsuzluğa giden bir yoldur. Şiir bilmektir. Şiir hayattır, hayatsa bir şiir. (SEÇKİN)

      - Amacımız şiiri beraber anlamak, beraber anlatmak, beraber hissetmek ve paylaşmaktır.Şiire yaptığımız bu yolculuğa hoşgeldiniz. (GÜLHAN)

      - Eflatun'a  sormuşlar.

      "İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan davranışları nedir ? "
      Eflatun tek tek sıralamış :

- Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Ne var ki çocukluklarını özlerler...
- Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler. Ama sağlıklarını geri almak için de para öderler...
- Yarından endişe ederken bugünü unuturlar.Dolayısıyla ne bugünü ne de yarını yasarlar...
- Hiç ölmeyecek gibi yasarlar. Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler... ( SEÇKİN) (Dilara şiir okuyacak)

      - Sevgi kimlere ne yaptırmadı ki kimini yaktı kimini canından usandırdı. Kimi de çöllerde susuz kaldı. Kimileri derdine derman ararken dermanının derdi olduğunu gördü. Kimi Tahir oldu kimi Zühre. Ve aşk… hem ilk söylenen sözdü hem de son söylenecek olan.(GÜLHAN) (Feride şiir okuyacak)

      - Sevilene her bakış, başka bir güzelliğin tasviridir seven için: Mesela bir güldür rengi

      ve kokusuyla anlatılmaz, tarif edilmez bir güldür. Mesela bir ağaçtır gölgesine

      sürekli sığınacağı.Mesela bir kitaptır okudukça güzelleşen güzelleştikçe okunan. Mesela

      bir kağıttır üzerine sürekli sevda sözleri yazılan aslında benzetme bulmakta zordur seven

      için çünkü onu benzetilecek her şey onu anlatmak için eksiktir.(SEÇKİN) (Tufan)

      - Şimdide  yaptığımız yolculukta bir mola verip bir şarkı dinlemeye ne dersiniz?(GÜLHAN)

      - Hayat insana bazen mecburiyetler getirir. Bu mecburiyetler bazen yaşadığımız pişmanlıkların bazen de yaşanmamışlıkların getirdiği pişmanlıkların eseridir. Bazı mecburiyetler bize çekilmez bir baş belası olurken bazı mecburiyetlerde zevkte yaptığımız göver halini olur.Sevginin mecburiyeti, sevilene duyulan mecburiyette herhalde her insanın başına gelmesini istediği tatlı bir mecburiyettir.(GÜLHAN) (Zeynep)

      - Bazen her şeyi bir kenara bırakıp gitmek gerekir. Tek seçenek olur çoğu zaman gitmek

      Geride belki biraz hüzün kalır.Ama yanında götürdüğün yaşanmışlıkların acılarıdır. Onunla yaşamak isteyip de yaşayamadıkların dökülür dudaklarından kimi  zaman bir ezgi olarak kimi zamanda içli bir şiir.(SEÇKİN) (İlknur)

      - Sevda en başta dostluktur.Sevda el ele ve göz göze verilmiş bir sözdür.Sevda Kimseye gösterilmeden gönderilen gizli bir gülücüktür.  Sevda aynı zamanda aynı şeyleri düşünmek ve hissetmektir.Sevda derinlerdedir sevenlerin taaa.. yüreklerinin içindedir. (GÜLHAN) ( Emine)  

    - Bir şarkı daha dinlemeye ne dersiniz? (SEÇKİN)

     - Kimi zaman hayatın günübirlik işlerine öyle dalıyoruz ki hayatın karmaşası içinde

      boğulup kalıyoruz Hep başımızı kaşıyacak zamanımızın olmadığından şikayet ediyoruz.

      Ve sürekli bir şeylere sahip olmaya çalışıyoruz. Acaba gerçekten ihtiyacımız olan nedir?

      Nelere sahip olmalıyız hayatta.... biliyor muyuz? (SEÇKİN) (Leyla)

      - Gözler kalbin aynasıdır.Büyülü bir aynadır gerçekten gözler. Bu büyülü aynada her bakan

      kendinden bir iz görür. Kimi zaman kaçılan bir fırtına kimi zamanda sığınılan bir limandır

      gözler. her rengi bir başka güzeldir; ama siyahtır aşkın rengi.(GÜLHAN) (Gülcan)

SEVİ ŞİİRİ

Ben senin en çok sesini sevdim

Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi

Önce aşka çağıran,sonra dinlendiren

Bana her zaman dost, her zaman sevgili

Ben senin en çok ellerini sevdim

Bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak

Nice güzellikler gördüm yeryüzünde

En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak

Ben senin en çok gözlerini sevdim

Kâh çocukça mavi, kâh inadına yeşil

Aydınlıklar, esenlikler, mutluluklar

Hiç biri gözlerin kadar anlamlı değil

Ben senin en çok gülüşünü sevdim

Sevindiren, içimde umut çiçekleri açtıran

Unutturur bana birden acıları, güçlükleri

Dünyam aydınlanır sen güldüğün zaman

Ben senin en çok davranışlarını sevdim

Güçsüze merhametini, zalime direnişini

Haksızlıklar, zorbalıklar karşısında

Vahşi ve mağrur bir dişi kaplan kesilişini

Ben senin en çok sevgi dolu yüreğini sevdim

Tüm çocuklara kanat geren anneliğini

Nice sevgilerin bir pula satıldığı bir dünyada

Sensin, her şeyin üstünde tutan sevdiğini

Ben senin en çok bana yansımanı sevdim

Bende yeniden var olmanı, benimle bütünleşmeni

Mertliğini, yalansızlığını, dupduruluğunu sevdim

Ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni...

Ümit Yaşar OĞUZCAN

BİR GÜN ANLARSIN

Uykuların kaçar geceleri, bir türlü sabah olmayı bilmez.

Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya,

Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında

Ne çarşaf halden anlar ne yastık.

Girmez pencerelerden beklediğin o aydınlık.

Onun unutamadığın hayali,

Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine.

Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın.

Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu.

Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin.

Gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için,

Vurursun başını soğuk taş duvarlara.

Büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın.

Duyarsın,

Ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığın.

Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin.

Niçin yaratıldığını.

Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini.

Uzun uzun seyredersin aynalarda güzelliğini.

Boşuna geçip giden günlerine yanarsın.

Dolar gözlerin, için burkulur.

Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların.

Sevilen gözlerin erişilmezliğini.

O hiç beklenmeyen saat geldi mi?

Düşer saçların önüne, ama bembeyaz.

Uzanır, gökyüzüne ellerin.

Ama çaresiz,

Ama yorgun,

Ama bitkin.

Bir zaman geçmiş günlerin hayaline dalarsın.

Sonra dizilir birbiri ardına gerçekler, acı.

Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın hayal kurmayı;

Beklemeyi, ümit etmeyi.

Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir

Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi.

Lanet edersin yaşadığına...

Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın.

O zaman bir çiçek büyür kabrimde, kendiliğinden.

Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın.       

              Ümit Yaşar OĞUZCAN